Osamotniona i poniżana w dzieciństwie, poddana manipulacji w imię przyszłego dobra, bohaterka uczy się, jak wyreżyserować zachowania innych i wykreować rzeczywistość wyłącznie wedle własnych zamierzeń. Wewnętrzny bunt dziewczynki owocuje własną interpretacją pojęć dobra i zła. Żelazna dyscyplina samokształcenia sprawia, że Dorota wyrasta na mistrzynię manipulacji.

Akcja Pułapki Nowego Roku zaczyna się w piątek. Ale taki, ktĂłry wypada raz na kilka lat i staje się ostatnim dniem roku. GłĂłwna bohaterka, Krystyna, nowo upieczona - i to na własne życzenie - emerytka, postanawia uczcić go na swĂłj sposĂłb. WrĂłcić (wspomnieniami) do lat młodzieńczych, gdy nosiła niewdzięczne nazwisko Bubel. Potem przenieść się w czas pierwszego małżeństwa, gdy awansowała na panią Tylko. A ostatnie godziny starego roku spędzić ze szczęśliwą jeszcze kilka lat temu, a teraz już samotną - panią Rajską. Na koniec zatrzasnąć drzwi za przeszłością i otworzyć przyszłość "kluczem", ktĂłrym miał być toast za Nowy Rok.

GłĂłwne postanowienie Krystyny brzmi: "Muszę wejść w Nowy rok z nowymi pomysłami na życie. MĂłj każdy następny sylwester będzie szalony. Do pĂłłnocy rozważam: ma, winien, zyski i straty. O pĂłłnocy wypijam duszkiem kieliszek szampana za skończony bilans. W następnych bąbelkach szukam podpowiedzi na pytanie: "Czym urozmaicę sobie wolny czas przyszły z ewentualnym dodatkiem pytania: z kim?"

Los oczywiście nie szczędzi jej niespodzianek. Ale Krystyna, podobnie jak wszystkie bohaterki książek Jolanty Kwiatkowskiej, wręcza zarażają witalnością, energią i radością życia.
Ta opowieść o kobiecie 50+ może nas wszystkie wiele nauczyć. Każe stanąć przed lustrem i zapytać: a co ja robię z moim życiem, by było lepsze i ciekawsze. Pułapka Nowego Roku to wspaniała lekcja odnajdywania radości wśrĂłd trudĂłw dnia codziennego.